Our month of Fame….

Jakarta wat een gekkenhuis!! 9 miljoen mensen in de stad en in omstreken telt de stad 20 miljoen mensen. Java is het drukste bevolkte eiland ter wereld met ruim 135 miljoen inwoners en tevens één van de meest dichtbevolkte gebieden te wereld.
Wij die komen uit bijna het rustigste gebied van de wereld krijgen bijna een wereldshock in Jakarta.
De volgende dag Jakarta ingelopen en meteen worden we herkend, we zijn beroemd!! “hello mister….what is your name” “Can we take picture mister”
Het is even wat anders en erg grappig, lopen in Jakarta kan niet echt want stoepen hebben ze nog niet van gehoord en mochten er stoepen zijn dan dienen deze meer als staanplaats voor eettentjes. Zelfs Jeroen moest toegeven dat lopen in de stad geen optie was dus wij in een bajaj (soort tuk tuk) ….als idioten rijden ze, overal tussendoor, achterlangs en overheen. Stel je voor 2 autobanen waar scooters, taxi’s, bajaj ‘s, bussen, voetgangers, fietsers en gewone auto’s gezellig naast en door elkaar rijden en toeteren hebben ze hier uitgevonden!
We zijn naar het centrale plein in Kota, vroeger Batavia geweest en onze fanclub staat ons daar op te wachten in de vorm van schoolkinderen. Interviews en foto’s en veel zwaaien. We knikken ons bijna een whiplash en lachen, vooral blijven lachen!!
Even onze fanclub ontvluchten en zijn we een hapje gaan eten in Batavia Café, ze hadden bitterballen maar niet genomen hoor, ze smaken toch het beste thuis bij papa en mama.
Daarna met een Bajaj naar het centrum van Jakarta, chauffeur had zoveel haast met inhalen dat we vast kwamen te zitten tussen de stoep en een vrachtwagen en het gaat niet zoals bij ons dat je netjes een schadeformulier invult nee hier hard roepen en gas geven, misschien dat we los komen. We kregen een duwtje aan de achterkant en we konden verder haha. Het is zo bizar!!!
De volgende dag met het openbaarvervoer dat bewonderingswaardig erg goed geregeld is. Je hebt verschillende bussen in Java. De goedkope en dure bus met airco, wij decadent zoals we zijn dachten we nemen de dure bus met airco en dat voor € 0,50 met zijn tweeën. Je hebt ook geen tijden voor de bus, je koopt een kaartje en dan is het afwachten wanneer de bus komt. Daarna anderhalf uur met onze nieuwe fanclub in de trein naar Bogor.

In Bogor leven bijna 900.000 mensen maar na Jakarta is dit bijna een oase van rust. Het went ook wel een beetje om aangekeken te worden en dat mensen je bijzonder vinden maar het blijft toch wel overweldigend als we ’s avonds in ons hotel zijn moeten we even bijkomen. Zo voelt het om beroemd te zijn, vermoeiend hoor maar gelukkig zijn de mensen erg vriendelijk. We zijn hier naar de Botanische tuinen geweest en hebben een excursie geboekt voor 2 dagen. Dinsdag ochtend zijn we opgehaald bij ons hotel waarna we met auto met chauffeur naar het Wajangpoppen atelier zijn gaan kijken en daarna naar de nootmuskaat boerderij en door de rijstvelden gelopen. Allemachtig prachtig haha…onze gids spreekt een beetje Nederlands en volgens mij zeggen alleen Nederlanders op vakantie “Allemachtig prachtig”. Het was wel erg mooi om tussen de rijstvelden te lopen en te zien hoe de mensen in de dorpen wonen. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat er veel armoede zou zijn maar de mensen zijn juist welvarender dan in de stad.
Na de rijstvelden rijden we door naar ons guesthouse. We slapen bij mensen thuis op een matrasje en even shocking het toilet….soort Franse toilet met een bak water ernaast en een schep om mee door te spoelen…kan je het je voorstellen! De mensen gebruiken ook geen toiletpapier maar hebben een soort billenwasser en hun linkerhand…
De mensen eten hier met hun handen maar je mag het eten niet met je linkerhand naar je mond brengen, en nu snap je waarom ;-). Gelukkig voor mijn toiletfobie hebben ze in de hotels wel Westerse toiletten met toiletpapier jeeeej!!

Er wordt goed voor ons gezorgd in het guesthouse, thee, eten en nog meer thee. Jeroen is overgestapt van het bier naar de thee haha maar voor vanavond toch maar een Bintang meegenomen. Na een heftige regenbui en een heerlijke lunch van nasi goreng verder waagt Jeroen zich naar de Hot Springs. Hij had even een momentje van ultieme fame toen hij zich in het water waagde. Iedereen viel stil, zo druk hadden ze het om naar hem te kijken. Java is Islamitisch dus voor de vrouwen niet teveel bloot. Om hen voor een wereldshock te behoeden steek ik alleen mijn grote teen in het water. Klein stukje bloot is voldoende.

Woensdag vroeg op. Moskee begon om 04.00 uur en in het dorpje leven zo 10 hanen die om 05.00 hun orkest beginnen. Dan maar uit bed. Na een flink ontbijt vervolgen wij onze excursie naar de watervallen en theeplantages. Ik had gelezen dat de weg vanaf Bogor naar Bandung erg mooi moest zijn, je rijdt over de Puncak Pass maar het lijkt wel of alle steden naadloos op elkaar aansluiten. De Puncak Pass ligt tussen de rijstvelden maar deze zijn helaas verscholen achter de vele kraampjes en reclameborden. Traditioneel (uit west Java) hebben we Gado Gado gegeten; groenten met coconut in satesaus met roze kroepoek? Erg lekker!! Na de lunch zijn wel langs de cacao bomen gereden en verse coconutmilk uit een kokosnoot gedronken met uitzicht op wilde apen.
We zitten momenteel in ons hotel in Bandung waar we voor € 18,- slapen. Het hotel is net 2 maanden open en ziet er erg goed uit. Morgenochtend weer vroeg op want we hebben de chauffeur voor 2 extra dagen gevraagd. Lieve man die een heel programma voor ons heeft samengesteld.
We rijden naar Pangandaran waar we de vulkaan Papandayan gaan bezichtigen daarna naar een traditioneel Indonesisch dorpje genaamd Dragon Village en sluiten we de dag af met een lange strandwandeling in Pangandaran.

Het eten went en is erg lekker maar de hoeveelheid mensen blijft overweldigend