Maandag 29 oktober 2012

Even weer een update van onze reis, het internet wordt wat minder omdat we zo langzaam aan richting de Outback trekken. Dus even een hoop informatie in 1 verhaal. We zitten momenteel vlak bij Port Macquarie (camping Delicate Nobby Camping Ground), ligt tussen Sydney en Brisbane aan de kust. We trekken vanuit daar richting Armidale, Glen Innes, Dubbo en Broken Hill en dan richting Adelaide. We laten de kust even voor wat het is en gaan een kijkje nemen in de Outback en daarna bij de kust bij Adelaide. Even kijken wat we onderweg nog tegen komen en hoeveel tijd we hebben, dus misschien verandert het volgende week weer. Ooh nou vergeet ik elke keer te zeggen dat de voetgangers stoplichten net klinkt alsof je wordt neergeschoten met een laser geweer, niet dat ik nou werkelijk weet hoe dat is natuurlijk maar om even vanuit mijn Hollywood film ervaring te spreken. Zodra je op de knop drukt hoor je een tikkend geluid (alsof er een bom tikt) en zodra het groen wordt gaat het lasergeweer af (tip, kijk star wars als je niet weet hoe het klinkt). Om even verder te gaan in de Star Wars termen, er is hier een vogelsoort wat klinkt als R2D2. Je zou denken dat het geluid van de stoplichten went na 4 weken Aussie maar ik schrik me elke keer weer het leplazarus.
De mannen kunnen het volgende stukje even overslaan want ze kennen is Aussie geen voetenbadje!!
Ik heb ondertussen elke drogist en supermarkt in NSW gehad en nergens te krijgen. Toen ik er naar vroeg hoe de vrouwen dan hun voeten doen moesten de dames erg lachen. “Just relax”. Jeroen heeft uit frustratie maar een fles badzout gekocht onder het mom “stop hier je voeten maar in”, dus ondertussen met relax ze voetjes vervolgen wij onze reis.

Vanuit Forster zijn we richting Wigham getrokken waar we 2 nachten op een gratis camping hebben gestaan. We wisselen af met 1 of 2 dagen betaald en dan weer 2, 3 dagen gratis. We hebben stroom nodig voor de koelkast vandaar….maar op zich klinkt de camping bij Wigham niet zo bijzonder maar bij zonsondergang trokken er duizenden (echt ik overdrijf niet) vleermuizen over ons hoofd richting het meer om te drinken en te jagen. Echt bizar om te zien!!! Ze zaten allemaal in het bosje achter ons. Tijdens de wandeling kon je ze ook gewoon in het zonnetje zien hangen. In een goed seizoen (niet te warm) kunnen er 200.000 zitten. Het bosje is niet zo groot. (Ongeveer het dinosaurussenbosje in Wilhelminadorp)

Veel kangoeroes gezien, zowel levend als dood en nog meer rare beesten.
Onze eerste slang is een feit alleen wel dood maar toch! Bij Port Macquarie is er een Koala Hospital en Koala Wildlife park. Daar gaan we nog even naartoe.

Bij de camping midden in de bush bush (Dungog, Frying Pan,) kwam een hele nieuwsgierige, noem het een uit de kluiten gewassen hagedis….elke keer naar de camper. Zo stoer als wij zijn in de bush bush zat ik met de deuren dicht in de camper en stond Jeroen buiten de camper een soort regendans te doen om het beest weg te jagen.

Ben ondertussen ook de blije bezitter van een portobel toilet want gratis kamperen tot daar aan toe. De toiletten echt te zijn te ranzig!!! Zelfs op sommige betaalde campings zet je er vraagtekens bij. Dus nu lekker plassen op onze eigen toilet. Wat een luxe kamperen haha

Weer is een beetje wisselvallig. Schommelt tussen de 20 en 25 graden met een frisse wind. Oud en Nieuw is een feit, we hebben een parkje gevonden met uitzicht op de Harbour Bridge. Slippers aan en onder het genot van een glaasje champ vuurwerk kijken…hoe tof is dat!! Jennie en Martin komen ook Oud en Nieuw vieren in Sydney….gewoon omdat het kan haha

Nog even een terugblik vanuit het vorige verhaal. Wiseman Ferry (omdat Jeroen dat zo leuk vond klinken), met het pondje over naar de camping aan het meer. Heerlijk gezwommen en daarna bbq-en.
De wegen zijn wel anders dan in Europa. Zo ligt er asfalt en zo rij je met 100 km per uur een grind, gravel pad op, vol met kuilen dus we schudden lekker door elkaar zo….

Al veel gewandeld, Blue Mountains staat nog steeds op nummer 1 voor ons in Aussie. Dat was echt prachtig!
De Bob Turners Track gelopen met 30 graden +, nou vind ik mijzelf toch wel een ervaren wandelaar, met als reverentie Ierland en Wales in de pocket maar ik ging kapot…..eerst 350 meter dalen naar het meertje in het dal. Prachtig plekje bye the way, lekker gezwommen, om daarna vrolijk de 350 meter te stijgen. Nou klinkt dat niet zo heftig maar neem van mij aan dat dit het wel was! Zweten zweten zweten en een knal rood hoofd. Maar toch maar weer gedaan en ’s avonds onder het genot van een wijntje vond ik mijzelf toch wel weer een ervaren wandelaar met Ierland, Wales en de Bob Turners Track in de pocket ;-)

We genieten, we genieten, we genieten!!!!

Dikke kus en ik hoop dat jullie de foto’s leuk vonden.

xxxxx