The Outback
23 November 2012 | Australië, Adelaide
Vanuit Port Macquarie zijn we richting de Outback getrokken. We zijn nog langs het Koala Wildlife Park geweest en hebben daar de kangoeroes gevoerd en met de koala’s geknuffeld…ik hoor jullie denken ‘aaaah dat is schattig’ en ik geef toe dat is het ook . Port Macquarie was verder niet zo bijzonder. Het is vooral de natuur wat echt heel mooi is in Australië. Sfeer in cafeetjes dat moeten ze nog uitvinden. Grote open ruimtes met groen tapijt (wie verzint dat??). Vanuit Port M. zijn we naar Ellenborough getrokken waar we The Waterfall Track hebben gelopen en beneden bij de waterval gepicknickt. 1 nachtje gebleven en door naar Walcha. We proberen niet elke dag te rijden maar van Port Macquarie tot Broken Hill is 1276 km dus we moeten nog even om daar te komen. Dus rijden we nu dagelijks zo’n 150-200 km. Walcha is een schattig stadje met veel Aboriginal kunst door de stad. Van Walcha naar Armidale. Note over Armidale; midden in de New England Tablelands, is een verfijnde universiteitsstad, omringt door enkele van de mooiste nationale parken van de staat en bovendien rijkelijk voorzien van theaters, cafés en collegezalen. Mag ik dit even rechtzetten want we hebben geen enkele student gezien en cafés ook niet. Nou lijkt het net of wij alleen maar in cafés zitten haha maar dat is verre weg van waar. Het is alleen iets wat elke keer weer opvalt.
Van Armidale naar Glen Innes, the Celtic Country. Ze hebben hier ook de Standing Stones (origineel staat in Schotland) nagemaakt, dat dient als monument voor alle Keltische kolonisten.
Van Glen Innes door naar Bingara toen naar Narrabri en toen naar Pillinga. Mooie wandelingen gemaakt en in Pillinga in een zwembad gezwommen waarbij het water rechtstreeks uit een warm waterbron komt dus het was standaard 37 graden, eindelijk genoeg ruimte in bad . Toen door naar Dubbo. Groter stadje waar we 2 nachten zijn gebleven. Heerlijk ’s avonds gegeten bij een Bed & Breakfast. Volgende dag door richting Broken Hill want we komen in de buurt.
Het zijn allemaal Outback dorpjes met stadjes waar maar 60 mensen wonen of soms nog minder, dan staat er 1 huis en een tankstation.
Stel je voor dat je 200 km op de High Way maximaal 10 auto’s tegen komt. Echt dat geeft een heel raar gevoel. Wat een rust en dan sta je in je eentje te kamperen midden in de woestijn. Heerlijk kampvuurtje met een kippetje erboven. Het mocht even duren (2,5 uur) maar fantastisch. Dat geeft toch wel het echte Aussie gevoel!!! Jeroen helemaal in zijn nopjes dat het gelukt was
De Outback groet: sommige steken 1 vinger op, de wat meer fanatieke steken er 2 op en dan heb je nog ons favoriet een hand opsteken of voor de hele fanatieke die de hoed voor je afnemen, maar dat is moeilijk te zien als je met 100 km elkaar passeert.
Voor Broken Hill zijn we door Wilcannia gereden naar White Cliff waar we in werelds grootste underground Motel hebben geslapen. Onze kamer bevond zich 15 meter onder grond met een aangename 21 graden Celsius. Wat erg aangenaam is als het boven de grond 35+ is. De populatie van White Cliff is 200 dus erg klein. Het stadje staat bekend om zijn maanlandschap door de hoeveelheid Opals die er zijn. Door het zoeken naar Opal hebben ze diepe rechte tunnels naar beneden gegraven en het witte zand erom heen gelegd waardoor je dus een hoop witte bergen krijgt met gaten in het midden (google het even) ’s Avonds gegeten in het Motel waar we met zijn allen (8 gasten totaal) aan een lange tafel zaten, leuk om elkaar te leren kennen en een prachtige zonsondergang gezien. We hebben ook een leuk Aussie stel leren kennen die vroeger in Nederland hadden gewoond (Haarlem)en sinds 1981 naar Australië waren geëmigreerd en zijn we uitgenodigd bij hun thuis om bitterballen te eten. Je snapt dus deze afspraak staat!!
’s Nachts de mooiste sterrenhemel gezien. Met het eerst volgende stadje 100 km verderop en geen enkele auto of straat licht dat brand was het pikkendonker met zoveeeeeeeeel sterren. WAUW!!!
In de zomer wordt het hier 50 graden en daarom zijn de meeste huizen in de bergen gebouwd.
De mensen leven dus letterlijk onder de grond. Hoe apart!!
Broken Hill; het officieuze middelpunt van het Outback deel van New South Wales, is een mijnstad aan de rand van het eindeloze Australische binnenland. Broken Hill heeft meer cafés per inwoner dan welke andere stad in de staat ook.
We blijven 4 nachten in Broken Hill. Echt een Outback stadje, er zijn hier een aantal dingen die we graag willen doen en zien, en het is wel even lekker om op een Caravan Park te staan en te kunnen douchen. Silverton het spook stadje waar Mad Max is opgenomen, ik heb die film nog nooit gezien maar er is een heus museum aan gewijd. Ervaring opgedaan hoe het vroeger was om te werken in de mijnen “Day Dream Mine tour”. We gingen met een gids de mijn in, 3 verdiepingen naar beneden zo’n 35 meter onder de grond. Wel duizend keer mijn hoofd gestoten want elke keer als hij wat zij wou ik hem aankijken maar aangezien hij rechtop kon staan en ik voorovergebogen moest staan, was de communicatie meer met mijn kruin.
Dag erna naar Royal Flying Doctor Service (van de tv serie), iedereen kan hier gebruik van maken en is geheel gratis. Ze krijgen gemiddeld 2 telefoontjes per dag binnen voor hulp in de Outback. Ze hebben ook een Flying Dentist voor de Outback. Ze vertelde dat ze al een aantal keren een kangoeroe hadden geraakt en hierdoor de wielen kapot waren, wel cruciaal voor het landen en stijgen dus moest er weer een nieuw vliegtuig komen. Oplossing is dat er nu een auto over de landingsbaan moet rijden om de dieren weg te jagen.
’s Middags een wandeling gemaakt van 12 km (Jeroen wist wel een mooie route, wie ervaring heeft met Jeroen zijn wandel routes weet waar ik over praat) dus de Milkshake was dubbel en dwars verdient bij Bells Milkshake Bar, you’ve landed in the 1950s! ala Elvis Presley style.
Mundi Mundi Plains gezien, daar kan je (met een beetje inbeeldingsvermogen) de ronding van de aardbol zien. Uitzicht was adembenemend!!
Richting Adelaide (South Australia) zijn we door twee staten gereden(NSW en Victoria) en in elke staat geldt dat je geen fruit en groente mee mag nemen omdat ze bang zijn voor fruitvliegjes. Je raad het al, wij net lekker boodschappen wezen doen en Jeroen had zin in aardappelen dus hij voor de aanbieding van 2 kilo. Door de Fruit Fly Free Zone, met als uitzondering nog een zone in een zone dus moesten we 2 kilo aardappelen in 2 dagen opeten haha….we zijn wel even genezen van aardappelen. Variatie rucola stamppot, quiche met aardappel en gebakken aardappelen. Lekker Hollands…;-)
We zitten nu in Adelaide en we hebben allebei het gevoel dat we weer even terug zijn in de bewoonde wereld. Hoewel we maar een korte periode in de Outback zijn geweest is het contrast erg leuk nu we hier rondlopen. Were’re back in the CITY!!!
Ps. De mensen hier snappen niet hoe ze zo dik worden, kijk naar het cola schap!!!
Van Armidale naar Glen Innes, the Celtic Country. Ze hebben hier ook de Standing Stones (origineel staat in Schotland) nagemaakt, dat dient als monument voor alle Keltische kolonisten.
Van Glen Innes door naar Bingara toen naar Narrabri en toen naar Pillinga. Mooie wandelingen gemaakt en in Pillinga in een zwembad gezwommen waarbij het water rechtstreeks uit een warm waterbron komt dus het was standaard 37 graden, eindelijk genoeg ruimte in bad . Toen door naar Dubbo. Groter stadje waar we 2 nachten zijn gebleven. Heerlijk ’s avonds gegeten bij een Bed & Breakfast. Volgende dag door richting Broken Hill want we komen in de buurt.
Het zijn allemaal Outback dorpjes met stadjes waar maar 60 mensen wonen of soms nog minder, dan staat er 1 huis en een tankstation.
Stel je voor dat je 200 km op de High Way maximaal 10 auto’s tegen komt. Echt dat geeft een heel raar gevoel. Wat een rust en dan sta je in je eentje te kamperen midden in de woestijn. Heerlijk kampvuurtje met een kippetje erboven. Het mocht even duren (2,5 uur) maar fantastisch. Dat geeft toch wel het echte Aussie gevoel!!! Jeroen helemaal in zijn nopjes dat het gelukt was
De Outback groet: sommige steken 1 vinger op, de wat meer fanatieke steken er 2 op en dan heb je nog ons favoriet een hand opsteken of voor de hele fanatieke die de hoed voor je afnemen, maar dat is moeilijk te zien als je met 100 km elkaar passeert.
Voor Broken Hill zijn we door Wilcannia gereden naar White Cliff waar we in werelds grootste underground Motel hebben geslapen. Onze kamer bevond zich 15 meter onder grond met een aangename 21 graden Celsius. Wat erg aangenaam is als het boven de grond 35+ is. De populatie van White Cliff is 200 dus erg klein. Het stadje staat bekend om zijn maanlandschap door de hoeveelheid Opals die er zijn. Door het zoeken naar Opal hebben ze diepe rechte tunnels naar beneden gegraven en het witte zand erom heen gelegd waardoor je dus een hoop witte bergen krijgt met gaten in het midden (google het even) ’s Avonds gegeten in het Motel waar we met zijn allen (8 gasten totaal) aan een lange tafel zaten, leuk om elkaar te leren kennen en een prachtige zonsondergang gezien. We hebben ook een leuk Aussie stel leren kennen die vroeger in Nederland hadden gewoond (Haarlem)en sinds 1981 naar Australië waren geëmigreerd en zijn we uitgenodigd bij hun thuis om bitterballen te eten. Je snapt dus deze afspraak staat!!
’s Nachts de mooiste sterrenhemel gezien. Met het eerst volgende stadje 100 km verderop en geen enkele auto of straat licht dat brand was het pikkendonker met zoveeeeeeeeel sterren. WAUW!!!
In de zomer wordt het hier 50 graden en daarom zijn de meeste huizen in de bergen gebouwd.
De mensen leven dus letterlijk onder de grond. Hoe apart!!
Broken Hill; het officieuze middelpunt van het Outback deel van New South Wales, is een mijnstad aan de rand van het eindeloze Australische binnenland. Broken Hill heeft meer cafés per inwoner dan welke andere stad in de staat ook.
We blijven 4 nachten in Broken Hill. Echt een Outback stadje, er zijn hier een aantal dingen die we graag willen doen en zien, en het is wel even lekker om op een Caravan Park te staan en te kunnen douchen. Silverton het spook stadje waar Mad Max is opgenomen, ik heb die film nog nooit gezien maar er is een heus museum aan gewijd. Ervaring opgedaan hoe het vroeger was om te werken in de mijnen “Day Dream Mine tour”. We gingen met een gids de mijn in, 3 verdiepingen naar beneden zo’n 35 meter onder de grond. Wel duizend keer mijn hoofd gestoten want elke keer als hij wat zij wou ik hem aankijken maar aangezien hij rechtop kon staan en ik voorovergebogen moest staan, was de communicatie meer met mijn kruin.
Dag erna naar Royal Flying Doctor Service (van de tv serie), iedereen kan hier gebruik van maken en is geheel gratis. Ze krijgen gemiddeld 2 telefoontjes per dag binnen voor hulp in de Outback. Ze hebben ook een Flying Dentist voor de Outback. Ze vertelde dat ze al een aantal keren een kangoeroe hadden geraakt en hierdoor de wielen kapot waren, wel cruciaal voor het landen en stijgen dus moest er weer een nieuw vliegtuig komen. Oplossing is dat er nu een auto over de landingsbaan moet rijden om de dieren weg te jagen.
’s Middags een wandeling gemaakt van 12 km (Jeroen wist wel een mooie route, wie ervaring heeft met Jeroen zijn wandel routes weet waar ik over praat) dus de Milkshake was dubbel en dwars verdient bij Bells Milkshake Bar, you’ve landed in the 1950s! ala Elvis Presley style.
Mundi Mundi Plains gezien, daar kan je (met een beetje inbeeldingsvermogen) de ronding van de aardbol zien. Uitzicht was adembenemend!!
Richting Adelaide (South Australia) zijn we door twee staten gereden(NSW en Victoria) en in elke staat geldt dat je geen fruit en groente mee mag nemen omdat ze bang zijn voor fruitvliegjes. Je raad het al, wij net lekker boodschappen wezen doen en Jeroen had zin in aardappelen dus hij voor de aanbieding van 2 kilo. Door de Fruit Fly Free Zone, met als uitzondering nog een zone in een zone dus moesten we 2 kilo aardappelen in 2 dagen opeten haha….we zijn wel even genezen van aardappelen. Variatie rucola stamppot, quiche met aardappel en gebakken aardappelen. Lekker Hollands…;-)
We zitten nu in Adelaide en we hebben allebei het gevoel dat we weer even terug zijn in de bewoonde wereld. Hoewel we maar een korte periode in de Outback zijn geweest is het contrast erg leuk nu we hier rondlopen. Were’re back in the CITY!!!
Ps. De mensen hier snappen niet hoe ze zo dik worden, kijk naar het cola schap!!!
-
23 November 2012 - 10:36
Marga Van Der Duim:
Hoi Jeroen en Vera...........Het zijn toch wel Dobben Bitterballen !!!!!!!
Leuk om dat allemaal te lezen.
veel plezier nog en als je Sinterklaas tegen komt!!!!! Ik wil Uggs maat 40/41
Groetjes,
Marga van der Duim. -
23 November 2012 - 19:46
Winny Vd Graaf:
Hoi vera en jeroen, ik werd al ongeduldig hoor. Dat duurde maar voordat we weer een verslag kregen. Ik elke dag maar kijken en ja vandaag bingo. Tjonge wat maken jullie een bijzondere reis zeg. Geweldig gewoon. Die outback lijkt mij ook heel speciaal. Nou luitjes genieten he. En ik kijk weer uit naar het volgende Verslag hoor. Ben een trouwe Fan. -
23 November 2012 - 19:50
Maarten Schrauwen:
Hee Jeroen en Vera,
Ziet er allemaal super uit! Echt stoere verhalen! Zou zo even over vliegen om daar even mee te genieten!
Geniet er nog heel veel van samen!
Groetjes Maarten en Brenda -
23 November 2012 - 20:19
Zoltan:
Hey,
Wat een waanzinnig avontuur en wat heerlijk om je dromen waar te kunnen maken. Het is genieten van jullie verslagen en het enthousiasme spat er vanaf. En dan weet ik zeker dat het bij jullie nog 1000x leuker is. Al aardig wat wild in het echt gezien (prachtige foto's van Vliegende honden) maar nu nog een keer een echte Australische krok (van aan afstandje natuurlijk). Was even benieuwd of jullie nog last hadden van de branden, wist niet helemaal waar jullie zaten.
Veel plezier verder en probeer er voor te zorgen dat de tijd een beetje langzamer gaat zodat jullie heel lang kunnen genieten.
Laterrrrrrrrrrrrrrr -
24 November 2012 - 15:33
Rita:
Hoi Jeroen en vera,
Wat leuk dat jullie zo genieten van jullie reis.
mooie foto's. ja, vraag me echt af of de kip wel echt lekkker is geweest.
Mooi al die vere reizen en geen cfe te bekennen, wel in Hazerswoude zijn ze der wel,hoo, dus misschien om over na te denken........
Kan me voorstellen dat je je hoofd zo vaak in een grot stoot, maar ja, gelukkig kan het hoofd wel hebben.
Ik zou zeggen geniet ervan, volgende keer schijf ik nog wat meer, helaas zit Charissa aan me te trekken dat ik moet opschieten omdat ik haar weg moet brengen ergens in Boskoop, ken je dt nog? Verder zit Conchita met haar vriend in Hong Kong en daarna gaan ze verder naar de Phillipines..
Zijn gisteren vertrokken en komen weer op 23 december.
Goed Jeroen en Vera tot de volgende keer.
Liefs Rita -
25 November 2012 - 09:58
Rob En Femke:
Ola ,
Oe ist ?
Dat was weer een mooi verslagske! Echt super om iedere keer te lezen. Jeroen wil jij nog even je mailadres mailen? Het berichtje waar deze ontstond heb ik gewist ............
Greets Rob en Fem -
25 November 2012 - 10:01
Rob En Femke:
Ola ,
Oe ist ?
Dat was weer een mooi verslagske! Echt super om iedere keer te lezen. Jeroen wil jij nog even je mailadres mailen? Het berichtje waar deze ontstond heb ik gewist ............
Greets Rob en Fem -
08 December 2012 - 20:59
Maria:
Woehoe flying docters :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
